Çeviren: Toğrul Salamzade
Kutsal Kitap’ta, çeşitli karakterleri ve rolleri olan melek türleri vardır: keruvlar, seraflar ve baş melekler. Melekler arasında belki “güç” ve “yetki” anlamında da farklılıklar olabilir, ancak bu konu tartışılmaktadır. Melekler, yaratılmış varlıklardır (Mezmur 148:2, 5; Koloseliler 1:16) ve hizmetkar ruhlardır (1.Krallar 19:5; Mezmur 104:4; Luka 16:22). Normalde görünmezler ancak gerektiği takdirde görülebilirler (Çölde Sayım 22:22-31). Onlar, Tanrı’nın isteğini yerine getirirler. Bazıları, düşmemek üzere Tanrı tarafından seçilmişlerdir (1.Timoteos 5:21). Gelin meleklerin çeşitli türlerine göz atalım.
Seraflar
Seraflar, Tanrı’yı överler. “Seraf” kelimesi ‘şevkli olan’ anlamına gelmektedir. Bu da Tanrı’nın Huzurundaki davranışlarından dolayı onlara verilmiştir (Hezekiel 1:27). “Üzerinde Seraflar duruyordu; her birinin altı kanadı vardı, ikisiyle yüzlerini, ikisiyle ayaklarını örtüyor, öbür ikisiyle de uçuyorlardı.” (Yeşaya 6:2).
Keruvlar
Keruvlar kanatlar, ayaklar ve elleriyle tanımlanırlar ancak aynı zamanda iki tane yüzleri olduğu yazmaktadır (Hezekiel 41:18). Hatta bazen dört tane yüzleri olduğu da yazılmıştır (Hezekiel 10:21). Keruvlar, meleklerdir ve kutsal şeyleri korumak üzere belirlenmişlerdir. Yaratıış 3:2’te Keruvlar, Yaşam Ağacını korumaktadırlar. Onlar aynı zamanda Antlaşma Sandığını korumuşlardı (1.Samuel 4:4). Bununla ilgili Mezmur 80:1; 99:1 ayetlerine de bakabilirsiniz. Tapınak çadırındaki perde de Keruv motifleriyle süslenmişti (Çıkış 26:31; 2.Tarihler 3:7) ve Süleyman’ın tapınağında da sürekli göz önünde Keruvlar vardı (1.Krallar 6:26). “Onu kovdu. Yaşam ağacının yolunu denetlemek için de Aden bahçesinin doğusuna Keruvlar ve her yana dönen alevli bir kılıç yerleştirdi.” (Yaratılış 3:24). Ayrıca bakınız: Çıkış 25:18-22; İbraniler 9:5.
Baş Melek
Eski Antlaşmada “baş melek” sözcüğü bulunmamaktadır. Mikail’in Baş Melek olduğuyla ilgili bilgi sadece 1.Selanikliler 4:16 ve Yahuda 1:9 ayetlerinde verilmiştir. Ne var ki baş melek olarak bilinen Cebrail’in adı hem Eski Antlaşmada hem de Yeni Antlaşmada geçmektedir. Eski Antlaşmada Cebrail hakkında Daniel 8:15-26 ve 9:21-27 ayetlerinde okuyoruz. Yeni Antlaşmada ise Luka 1:11-20, 26-38 ayetlerinde Cebrail’i görebiliyoruz. Görülen o ki, Cebrail Tanrı’nın haberci meleğidir. Bunun yanı sıra, baş melek Mikail’in ise savaşan (Daniel 10:13, 21; 12:1), savaşçı melek olduğu görülmektedir (Vahiy 12:7). Romalılar 8:38, Efesliler 1:21 ve Koloseliler 1:16’da ‘yönetimler’ sözcüğü geçmektedir. Grekçe bu kelimenin örneği olan arche kelimesi, baş melek kelimesini çağrıştırmaktadır. Bazı insanlar, bu ayetlerin aslında 1.Petrus 3:22’de sözü edilen melekler-arası hiyerarşik düzene işaret ettiğini düşünmektedirler. “Göğe çıkmış olan Mesih Tanrı’nın sağındadır. Bütün melekler, yetkiler ve güçler O’na bağlı kılınmıştır.” “Rab’bin kendisi, bir emir çağrısıyla, başmeleğin seslenmesiyle, Tanrı’nın borazanıyla gökten inecek. Önce Mesih’e ait ölüler dirilecek.” (1.Selanikliler 4:16).
Yönetimler ve Güçler
Bu ayetlerin, meleklerin güçlerini mi simgelediğini yoksa melekler-arası bir sınıfı mı temsil ettiği bilinmez. Eğer sözü geçen ayette konu melekler-arası bir nevi sınıf meselesiyse, sınıfların amaçları ve nasıl göründükleri hakkında hiçbir şey bilinmez. Efesliler 6:12, “Çünkü savaşımız insanlara karşı değil, yönetimlere, hükümranlıklara, bu karanlık dünyanın güçlerine, kötülüğün göksel yerlerdeki ruhsal ordularına karşıdır.”
Düşmüş Melekler
Düşmüş melekler, Şeytan ile birlikte Âdem ve Havva’nın düşüşlerinden önce Tanrı’ya isyan edip baş kaldırmış meleklerdir. Hristiyan din uzmanlarının çoğu, meleklerin üçte-birinin düştüğü konusunda hemfikir. “Ardından gökte başka bir belirti göründü: Yedi başlı, on boynuzlu, kızıl renkli büyük bir ejderhaydı bu. Yedi başında yedi taç vardı. Kuyruğuyla gökteki yıldızların üçte birini sürükleyip yeryüzüne attı. Sonra doğum yapmak üzere olan kadının önünde durdu; kadın doğurur doğurmaz Ejderha çocuğu yutacaktı.” (Vahiy 12:3-4). Düşmüş melekler, son yargı gününde, yargılanmayı beklemektedirler, “Tanrı günah işleyen melekleri esirgemedi; onları cehenneme atıp karanlıkta zincire vurdu. Yargılanıncaya dek orada tutulacaklar.” (2.Petrus 2:4).
